Chińska, starożytna sztuka aranżacji przestrzeni zwana feng shui zajmuje się niemal wszystkimi elementami otoczenia człowieka, a umiejętność zgrania ich jest prawdziwym mistrzostwem. Analizy feng shui przeprowadzać można na wielu poziomach, koncentrując się na całości użytkowanej przestrzeni lub jedynie na jej wycinku. Przedmiotem tego artykułu będzie omówienie ważnego pomieszczenia w domu, jakim jest jadalnia, obojętnie w jakiej postaci. Oczywiście byłoby lepiej, gdyby jadalnia była osobnym pomieszczeniem, lecz także jako aneks przy salonie lub kuchni może spełniać wartości feng shui.
Aranżowanie ustawienia mebli w dowolnych pokojach zwykle zaczyna się od określenia, który mebel jest najważniejszy w danym pomieszczeniu. W jadalni jest to stół, którego nie powinno być widać bezpośrednio z głównego wejścia do domu i który nie może być postawiony zbyt blisko drzwi. Każdy domownik powinien przy stole zająć takie miejsce by być twarzą skierowany w korzystną dla siebie stronę, nigdy zaś w kierunku zagubienia czy kłopotów zdrowotnych. Ponieważ umiejętność obliczania korzystnych i niekorzystnych kierunków dla poszczególnych osób, czyli główna technika tzw. osobistego feng shui, przydaje się przy urządzaniu niemal każdego pomieszczenia myślę, że i w Drodze Zielonego Smoka nadszedł już czas, aby się z nią zapoznać. Jest to technika z jednej z górnych półek arkanów feng shui.
U podstaw osobistego feng shui leży przekonanie, że każdy człowiek ma swoje cztery korzystne kierunki geograficzne i cztery niekorzystne, po 45 stopni kompasowych każdy, które oblicza się biorąc pod uwagę nigdy nie podlegające zmianie dane związane z każdym człowiekiem, a mianowicie datę urodzenia oraz płeć. Ponieważ są to dane niezmienne, ich wartości dotyczą całego życia człowieka, od narodzenia aż do śmierci. Są dla feng shui, a także innych niekonwencjonalnych nauk zajmujących się człowiekiem jak indywidualny kod genetyczny każdego osobnika.
Zasada obliczeń na momencie urodzin i płci jest prosta, gdyż każe ostatnie dwie cyfry roku urodzenia sumować w ten sposób, by powstała liczba pojedyncza. Np. u osób urodzonych w 1967 roku sumuje się 6+7=13, 1+3=4. 4 jest tutaj liczbą wyjściową, którą w przypadku mężczyzn należy odjąć od 10, a w przypadku kobiet dodać do 5 i dalej sumować tak, by powstała liczba pojedyncza. W naszym przykładzie oznacza to, że mężczyzna urodzony w 1967 roku (po 4 lutym, gdyż wcześniej urodzony należy do roku 1966) jest liczbą 6 (10-4=6), a kobieta liczbą 9 (5+4=9). Teraz należy zajrzeć do zamieszczonej obok tabeli i już będziemy wiedzieli, które kierunki są dla nas korzystne, a które nie. Czytając od góry w dół posuwamy się od naszego najlepszego kierunku (sukces ogólny), do najgorszego (totalne zagubienie), przy czym pierwsze cztery są korzystne, a pozostałe cztery nie. W kolumnie pod numerem 5 literką m oznaczono kierunki dla mężczyzn, a literka k dla kobiet.
Zaprezentowana tutaj tabela może być wykorzystana na wiele sposobów. Przede wszystkim może one dotyczyć nie tylko samych kierunków geograficznych, lecz także rejonów dowolnej przestrzeni. Co się tyczy rejonów, w przypadku jadalni dobrze byłoby, gdyby znalazła się ona w korzystnym rejonie dla głównego żywiciela rodziny. Dla Chińczyków jest to zawsze mężczyzna, gdyż jak wierzą nie może być mowy o szczęśliwych kobietach i dzieciach, gdy mąż i ojciec pozostaje nieszczęśliwy. Według tej zasady, zgodnie z korzystnymi kierunkami mężczyzny także osadza się główne drzwi, piec kuchenny, czy też stawia małżeńskie łoże. W przestrzeganiu tej zasady Chińczycy są wręcz niebywale konsekwentni. Jednakże tam, czyli między innymi i w jadalni, gdzie „interesy” pana domu nie kolidują z interesami innych domowników, także i im poświęca się wiele uwagi. U podstaw aranżacji jadalni leży przekonanie, że pożywienie zawsze ma „nadchodzić” do człowieka z jego korzystnej strony.
Za najbardziej korzystny w przypadku usadzania jedzących przy stole uznaje się kierunek zdrowia, choć trzem pozostałym nie można odmówić korzystnych wpływów. Z całą pewnością przy przydzielaniu miejsc należy unikać skierowań twarzą w kierunki sześciu śmierci i totalnego zagubienia. Zatem za najważniejsze w aranżacji jadalń uznaje się w feng shui „przydzielenie” każdemu domownikowi korzystnego dla niego miejsca. Jak można się domyśleć w niektórych przypadkach małżonkowie powinni siedzieć koło siebie, w innych zaś naprzeciw siebie lub pod kątem 45 stopni. Tę samą zasadę można również stosować w restauracjach.
Jednakże dobre usadzenie biesiadników przy stole nie wyczerpuje wszystkich zaleceń feng shui, co do aranżacji jadalni. Przede wszystkim pomieszczenia przeznaczone na ten cel nie powinny być przeładowane sprzętem czy meblami nie mającymi wiele wspólnego z funkcją tego pomieszczenia. Stół powinien stać na środku a siedzący, jeśli tylko można, nie powinni być plecami skierowani ku drzwiom. Z mebli w jadalni akceptuje się kredensy z naczyniami, zastawą lub serwetami, a z dzieł sztuki przede wszystkim te, które bezpośrednio wiążą się z funkcją jadalni (sielskie widoki, martwa natura, kwiaty). Za niewskazane uznaje się obrazy lub rzeźby przedstawiające wojowników, potyczki, zimowe krajobrazy, czy portrety przodków lub skrzyżowane miecze, a także te dokonania artystów, które ostrymi krawędziami uderzają prosto w stół. Z całą pewnością ulubione przez Polaków obrazy typu sceny batalistyczne, zsyłka na sybir, czy portrety zafrasowanych notabli wyznania mojżeszowego nie powinny znaleźć się tam, gdzie człowiek przyjmuje pożywienie, czyli odwołuje się do energii.
Jadalnia powinna znajdować się blisko centrum domu, a za najlepszy uznaje się stół okrągły lub owalny, który żadnym z boków nie przylega do ściany (opływa go energia chi), z zaznaczonym środkiem, czy to wzorem na serwecie, czy też ustawioną w centrum np. paterą z owocami. Blisko stołu wskazane jest powieszenie lustra, choć nie powinno być zbyt duże, jeśli jedyną ścianą, na której można je powiesić jest tylna ściana domu. Wspaniale jest wyróżnić rejon przeznaczony na posiłki (w przypadku aneksów), czy to stopniem podwyższenia, rodzajem podłogi, kolorem (najlepsze ciepłe, gdyż wspomagają trawienie), czy ustawieniem mebli.
Lampa, wskazana ozdobna, powinna wisieć nad środkiem stołu, a jej światło najlepiej gdyby oświetlało pożywienie, a nie jedzących. Za jeden z najmniej korzystnych omenów w jadalni uważa się pojedynczą belkę stropową, która dzieli stół na dwie części, czy w ogóle nierówny poziom sufitu, które to elementy nie pozwalają zjednoczyć się rodzinie. A jak już jesteśmy przy suficie warto wspomnieć, że dla feng shui nie jest obojętne, co znajduje się na podłodze nad stołem piętro wyżej. Za najgorszą sytuację uznaje się taką, kiedy to nad stołem jadalnym powyżej znajduje się, WC, łazienka lub zbiornik wodny i to bez względu na to czy należą one do nas, czy do sąsiadów. W polskich realiach bardzo zdarza się, że chcąc ograniczyć się do jednego pionu kanalizacyjnego, w domkach jednorodzinnych tak aranżujemy wnętrza, że aneks jadalniany przy kuchni znajduje się bezpośrednio pod WC na piętrze.
Przyjmowanie pokarmu uznaje się w feng shui za bardzo istotną czynność, która powinna odbywać się w spokoju i w bardzo korzystnym otoczeniu. Wszelkie meble w jadalni, a szczególnie stół powinny być solidne, dające poczucie bezpieczeństwa. Jedzenie przy niskich ławach, w fotelach wypoczynkowych, czy siedząc bezpośrednio na podłodze uznaje się za niewskazane. Ponieważ zaś „spokój” danego pomieszczenia nie jest zależny li tylko od chwili obecnej, lecz także od działań bezpośrednio poprzedzających przyjmowanie posiłku, nie zaleca się używania pomieszczeń jadalnych do agresywnych, dynamicznych, czy głośnych aktywności z oglądaniem telewizji włącznie. Idealną sytuacją jest posiadanie w domu osobnego, wyraźnie wydzielonego pokoju, służącego wyłącznie jako jadalnia. Stawiając dom jednorodzinny, gdzie planuje się pomieszczenia na siłownie czy na gry towarzyskie warto, a nawet i trzeba, należny szacunek oddać także jadalniom.