Chociaż komin kojarzony jest przede wszystkim z odprowadzaniem produktów spalania, to służy też do wentylacji pomieszczeń i odpowietrzania kanalizacji. Kominem także doprowadza się powietrze do urządzeń wyposażonych w zamkniętą komorę spalania. Ta wielozadaniowość kominów sprawia, że posiadają one zwykle wiele przewodów, czyli kanałów, które spełniają rozmaite funkcje. Ze względu na szerokie ich zastosowanie w projektach domów warto się im bliżej przyjrzeć.
Kanały dymowe odprowadzają produkty spalania z kotłów centralnego ogrzewania, pieców kaflowych, kominków, w których spala się paliwa stałe. Temperatura w kanałach dymowych przekracza zwykle 200oC, toteż do ich wykonania używa się materiałów odpornych na wysoką temperaturę. Prawidłowo zaprojektowany i wykonany kanał dymowy powinien zapewnić odpowiednią prędkość przepływu dymu, tak, aby nie ostygł on przed wylotem z komina. Kanały dymowe muszą być wyposażone w otwory wycierowe, zamykane hermetycznymi drzwiczkami ogniotrwałymi.
Produkty spalania z kotłów gazowych i olejowych odprowadza się kanałami spalinowymi. Spaliny z tych kotłów mają na tyle niską temperaturę (60-80oC.), że zawarta w nich para wodna ulega skropleniu i wchodząc w reakcję ze związkami siarki tworzy agresywne chemicznie związki. Z tego powodu kanały spalinowe muszą być wykonane z materiałów kwasoodpornych, lub posiadać wkłady ze stali kwasoodpornej lub kamionki. Przekroje kanałów spalinowych dostosowuje się do przewidywanej ilości spalin, efektywnej wysokości przewodu, liczby i wielkości urządzenia grzewczego oraz różnicy temperatur spalin i powietrza na zewnątrz. Przewody spalinowe powinny być wyposażone w zamykane otwory rewizyjne (wyczystki), wyposażone dodatkowo w zbiornik kondensatu z odprowadzeniem na zewnątrz. Aby zapewnić prawidłowy ciąg spalin, komin musi być zaizolowany termicznie.
Kanały wentylacyjne służą do odprowadzania zużytego powietrza. Muszą być doprowadzone do pomieszczeń bez okien, do łazienek, kuchni, pralni i do wszystkich pomieszczeń na poddaszu. Wymiary przewodów wentylacyjnych określa się na podstawie ilości odprowadzanego powietrza, efektywnej wysokości przewodu oraz oczekiwanej różnicy temperatur w pomieszczeniu i na zewnątrz budynku.
Komin na całej swojej długości powinien mieć jednakowy przekrój a przewody kominowe powinny być prowadzone pionowo. Do jednego kanału spalinowego lub dymowego można podłączyć tylko jedno urządzenie grzewcze a do jednego przewodu wentylacyjnego może być podłączone tylko jedno pomieszczenie.
Projekt komina powstaje w trakcie tworzenia dokumentacji projektowej budynku, po podjęciu decyzji o wyborze systemu ogrzewania. Komin powinien być tak zaprojektowany, aby zapewnić odpowiedni ciąg, czyli ruch spalin lub dymu od dołu do góry komina. Ruch ten powstaje w wyniku różnicy gęstości ciepłego powietrza wewnątrz przewodu kominowego i chłodnego powietrza na zewnątrz. Siła ciągu zależy od różnicy temperatur, wysokości komina i przekroju przewodu kominowego. Na wielkość ciągu może wpływać również kształt budynku i usytuowanie komina, sąsiedztwo wysokich budynków i drzew, ukształtowanie terenu oraz rodzaj i siła wiejącego wiatru. Siła ciągu może ulegać zmianie wskutek zmian warunków atmosferycznych, niekiedy nawet przy szczególnie niekorzystnych, silnych wiatrach opadających może dochodzić do zaniku ciągu lub powstania ciągu wstecznego. Powodem odwrócenia ciągu kominowego może być brak dopływu odpowiedniej ilości powietrza niezbędnego do spalania i wentylacji. Zaburzenia ciągu, z wyjątkiem tych wywołanych przyczynami naturalnymi, są też niejednokrotnie konsekwencją błędów projektowych lub wykonawczych. Odwrócenie ciągu wiąże się z możliwością zasysania gazów, które wydostając się z przewodów spalinowych oraz dymowych mogą powodować u mieszkańców śmiertelne zatrucia. Aby temu zapobiec stosuje się wentylatory wspomagające ciąg kominowy lub deflektory, czyli nasady kominowe. Wyróżnia się nasady obrotowe lub samonastawne. Nasady obrotowe są wyposażone w turbinę, która obraca się niezależnie od kierunku i siły wiatru, wytwarzając podciśnienie w przewodzie spalinowym. Nasady samonastawne, ustawiające się w kierunku wiejącego wiatru, są przeznaczone do zabudowy wylotów przewodów kominowych o działaniu grawitacyjnym. Stabilny ciąg kominowy zapewniają również elektroniczne regulatory ciągu.
Przed przystąpieniem do użytkowania nowej instalacji kominowej należy dokonać odbioru technicznego, który dokonuje przedstawiciel producenta systemu kominowego lub mistrz kominiarski.