Wykonanie wyprawy tynkarskiej
Ostatnim elementem systemu dociepleń ATLAS STOPTER jest wykonanie wyprawy tynkarskiej ze szlachetnych tynków cienkowarstwowych ATLAS CERMIT. Warstwa tynków cienkowarstwowych zabezpiecza docieplenie przed wpływem czynników atmosferycznych i przed uszkodzeniami mechanicznymi. Dzięki temu, że w systemie ATLAS można uzyskiwać duże zróżnicowanie faktur i kolorów elewacji jest także zasadniczym elementem wpływającym na walory estetyczne elewacji budynku. Zaprawy tynkarskie ATLAS umożliwiają uzyskanie rozmaitych faktur o grubości trzech, dwóch lub półtora milimetra. Zaprawa CERMIT PS umożliwia uzyskanie faktury piaskowca, a dekoracyjny tynk strukturalny DEKO S8 jest gotową wyprawą tynkarską przeznaczoną do dowolnego fakturowania. Efektowną kompozycję ścian można także osiągnąć poprzez połączenia tynków różnych rodzajów o różnej kolorystyce. W systemie ATLAS istnieje też bogata oferta farb elewacyjnych, akrylowych ARKOL E i silikatowych ARKOL S. Akrylowe farby ARKOL E można stosować na świeże tynki mineralne (również cienkowarstwowe) po 4 - 6 tygodniach od ich wykonania. Farbą silikatową ARKOL S można natomiast malować szlachetne tynki mineralne już po 48 godzinach od ich położenia.
W systemie ATLAS występują dwa rodzaje szlachetnych tynków cienkowarstwowych - mineralne (ATLAS CERMIT SN i DR) oraz akrylowe (ATLAS CERMIT N i R). Zasady stosowania obu tych wypraw są identyczne, a różnice, jakie między nimi występują, polegają jedynie na sposobie przygotowania mieszanki tynkarskiej. Tynki akrylowe produkowane są w postaci gotowej do użycia masy, dostarczanej w wiadrach. Są one barwione fabrycznie na 120 kolorów. Tynki mineralne produkowane są w postaci suchej mieszanki, wymagającej wymieszania z odpowiednią ilością wody bezpośrednio przed wykorzystaniem. Gwarantuje to odpowiedni skład kruszywa w każdej porcji tynku. Również one barwione są według palety fabrycznej.
Istotną cechą tynków cienkowarstwowych jest ich sposób wykonywania według zasady "mokre na mokre". Oznacza to, że wszystkie kolejno nanoszone na ścianę partie tynku muszą być zatarte wówczas, kiedy poprzednie są jeszcze nie związane. Nie wolno dopuścić do pozostawienia przysychającego na krawędziach, nałożonego na ścianę tynku, bowiem widocznych śladów połączeń przyschniętego tynku ze świeżym nie będzie można później zlikwidować. Według tej zasady należy zaplanować wielkości powierzchni możliwych do otynkowania w zależności od liczby i umiejętności osób pracujących przy nakładaniu i fakturowaniu tynku. Przerwy technologiczne w tynkowaniu planuje się w narożach budynku, pod rurami spustowymi lub w miejscach łączenia kolorów. W miejscu planowanej przerwy technologicznej lub łączenia z innym tynkiem należy przykleić do podłoża papierową taśmę samoprzylepną. Nakładanie i fakturowanie tynku wykonuje się z lekkim zajściem na taśmę. Po zatarciu tynku do pożądanej faktury, należy oderwać przyklejoną wcześniej taśmę. Dalsze prace przy tym fragmencie ściany będzie można prowadzić dopiero po związaniu tynku.
Do wykonywania tynku szlachetnego można przystąpić po położeniu i całkowitym wyschnięciu podkładu ATLAS CERPLAST. Najpierw należy przygotować odpowiednią ilość zaprawy tynkarskiej pamiętając, że na 1 m2 ściany zużywa się około 3 kg tynku o grubości ziarna 2 mm i ok. 4 kg tynku o grubości ziarna 3 mm.
W przypadku zastosowania tynków akrylowych, po otwarciu wiadra z tynkiem należy jego zawartość przemieszać w celu wyrównania konsystencji. Masy tynkarskiej nie wolno łączyć z innymi materiałami, rozcieńczać, ani zagęszczać. Masę tynkarską nakłada się na gładką pacę stalową przy pomocy kielni trapezowej, po czym naciąga się na ścianę. Na duże powierzchnie wygodniej jest nakładać zaprawę tynkarską przy pomocy długiej pacy ze stali nierdzewnej. Podczas nakładania tynku paca powinna być lekko odchylona od płaszczyzny ściany. Nadmiar materiału należy zebrać do wiadra, poprzez ściągnięcie go gładką pacą, delikatnie dociśniętą do powierzchni ściany. Nadmiar tynku w górnych partiach ściany zbiera się, prowadząc pacę od góry do dołu. Po zebraniu nadmiaru tynku należy nadać mu właściwą fakturę. Do fakturowania używa się pacy z tworzywa sztucznego. W przypadku tynku CERMIT N fakturę nakrapianą uzyskuje się, zacierając go ruchami okrężnymi. W przypadku stosowania tynków o fakturze drapanej, kierunek rys ustala się poprzez odpowiednie zacieranie pacą z tworzywa sztucznego. Zacierając pacą z góry do dołu uzyska się rysy pionowe. Wykonując pacą ruchy koliste, uzyska się fakturę "błądzącego kornika", a zacieranie w kierunku poziomym spowoduje powstanie rys poziomych.
Należy pamiętać, że tynk należy nałożyć na ścianę na takiej powierzchni, aby możliwe było jego zafakturowanie i połączenie z następną partią w czasie, gdy jest mokry. Wielkość tej powierzchni zależy od warunków pogodowych, chłonności podłoża oraz wprawy wykonawców.
Po zatarciu części tynku, nakłada się na ścianę kolejną partię wyprawy, a następnie zdejmuje jej nadmiar. Zacieranie kolejnych fragmentów tynku należy zacząć od miejsca połączenia z wcześniej położonym. Po wykonaniu wyprawy tynkarskiej na płaszczyźnie ściany, w taki sam sposób należy otynkować ościeża. Okna zabezpiecza się przed zabrudzeniem papierową taśmę malarską, którą należy usunąć natychmiast po zatarciu wyprawy tynkarskiej. W przerwach lub po zakończeniu prac tynkarskich należy pamiętać o umyciu narzędzi czystą wodą.
W przypadku stosowania tynków mineralnych przygotowanie zaprawy tynkarskiej polega na wsypaniu całej zawartości worka zawierającego suchą mieszankę tynkarską do określonej w instrukcji ilości czystej wody i wymieszaniu mieszadłem mechanicznym wolnoobrotowym aż do uzyskania jednorodnej konsystencji. Zaprawa nadaje się do użycia po ok. 10 minutach i po ponownym przemieszaniu. W tym czasie można też wyregulować jej konsystencję. Kolejne worki zaprawy należy mieszać zawsze z taką samą ilością wody. Zagwarantuje to jednakowy odcień tynków kolorowych na całej płaszczyźnie ścian. Mineralną zaprawę tynkarską, podobnie jak tynk akrylowy, naciąga się na ścianę gładką pacą ze stali nierdzewnej. Jej nadmiar (do grubości ziarna) należy zebrać taką samą pacą, przed fakturowaniem.
Cokół budynku, stykający się z gruntem, najlepiej jest wykończyć dekoracyjnym tynkiem mozaikowym ATLAS DEKO M. Tynk ten, dając powłokę paroprzepuszczalną i hydrofobową, jest jednocześnie niezwykle odporny na różnego rodzaju uszkodzenia, czynniki atmosferyczne, mycie i szorowanie. Produkowany jest w postaci gotowej do użycia masy. Przed użyciem należy wymieszać zawartość wiadra w celu wyrównania konsystencji. Tynk mozaikowy ATLAS DEKO M naciąga się na podłoże warstwą o grubości ziarna kruszywa. Mokry tynk wygładza się gładką pacą ze stali nierdzewnej, prowadząc ją stale w tym samym kierunku.
Po zakończeniu prac tynkarskich należy zamocować zdemontowane wcześniej z budynku elementy.