Strop to jeden z najważniejszych elementów konstrukcyjnych budynku, gdyż od jego wytrzymałości i stabilności w dużej mierze zależy bezpieczeństwo mieszkańców. Podstawowym zadaniem stropu jest przenoszenie obciążeń użytkowych, obciążeń własnych a niekiedy również obciążeń od ścian działowych. Ponadto stropy stanowią usztywnienie budynku i spełniają rolę poziomych przegród ciepło i dźwiękochłonnych. Własności termoizolacyjne stropu mają szczególne znaczenie w stropach nad piwnicami, przejazdami, bramami oraz nad ostatnią kondygnacją. W przypadku stropów międzypiętrowych mają one raczej znaczenie drugorzędne. Aby zapewnić wymaganą dźwiękoszczelność stropu jego konstrukcja powinna cechować się dużą sztywnością w celu wyeliminowania drgań, brakiem szczelin i porów, przez które dźwięki mogłyby się bezpośrednio rozchodzić. Strop powinien posiadać również odpowiedniej grubości warstwę tłumiącą dźwięki.
Liczba stropów w budynku zależy od liczby jego kondygnacji. Jeśli kondygnacji jest więcej, nad każdą z nich wykonuje się strop międzypiętrowy. W domach ze stromymi dachami strop nad ostatnią kondygnacją bywa często nazywany stropem poddasza. Strop występuje nawet w niepodpiwniczonym budynku parterowym, ponieważ podłoga parteru może być wykonana nie bezpośrednio na gruncie, lecz właśnie na stropie oddzielonym od gruntu pustką powietrzną. Ten rodzaj stropu nazywa się często stropem nad przestrzenią wentylowaną.
We współczesnym budownictwie coraz szersze zastosowanie znajdują stropy z elementów prefabrykowanych, które między innymi dają możliwość osiągania coraz większych wymiarów, pozwalając tym samym na przykrycie pomieszczeń o dużej rozpiętości.
Przekrój stropu powinien być możliwie jak najmniejszy, aby można było przy ustalonych wysokościach pomieszczeń w świetle zaoszczędzić na wysokości budynku, a więc i na objętości muru. Z drugiej jednak strony trzeba pamiętać, że grubości stropu wynika z przeprowadzonych obliczeń gwarantujących odpowiednią nośność i tendencja do zmniejszania grubości stropu pociąga zwykle za sobą zwiększenie ilości stali użytej do zbrojenia stropu i belek. Przy dużych rozpiętościach i obciążeniach stropów ich ugięcia mogłyby być dość znaczne. Maksymalną strzałkę ugięcia ograniczają normy projektowania konstrukcji stalowych i drewnianych, zaś normy żelbetowe ustalają najmniejszy możliwy stosunek wysokości żeber stropu do jego rozpiętości. Przekroczenie zaleceń normowych w zakresie stanów granicznych użytkowania może prowadzić do nadmiernych ugięć powodujących uszkodzenia czy nawet katastrofę budowlaną.
Układanie stropu Porotherm 19/62.5
Rodzaje stropów
Stropy mogą mieć różną konstrukcję i wykonuje się je z różnych materiałów. Na konstrukcję stropów oprócz względów konstrukcyjnych mogą mieć również wpływ względy estetyczne, funkcjonalne i ekonomiczne. W domach jednorodzinnych spotyka się najczęściej stropy drewniane i żelbetowe. Stropów stalowych nie stosuje się, co najwyżej spotyka się stropy, w których belki stalowe są głównym elementem nośnym. Pierwotnie budowano wyłącznie stropy drewniane. Spotyka się je zarówno w domach drewnianych jak i murowanych. Historia obecnie najbardziej popularnych różnego rodzaju stropów żelbetowych liczy sobie zaledwie około stu lat. W większości projektów domów własnie takie stropy się projektuje.
Konstrukcja stropu opiera się na ścianach bądź belkach, które mogą być ukryte wewnątrz stropu lub wystawać na zewnątrz. Belki stropu układa się w kierunku krótszej rozpiętości. W przypadku dużych odległości między ścianami belki stropowe są podpierane podciągami, które mogą opierać się na słupach. Jeśli nie można zastosować słupowego podparcia, podciągi i belki maja zwykle duży przekrój. Stropy płytowe, w których nie występują belki, stosowane były pierwotnie w stropach o małych rozpiętościach. Obecnie prefabrykowane stropy płytowe stosowane są do przykrywania nawet całych pomieszczeń.