Ściany dwuwarstwowe
Ściany dwuwarstwowe - wykonuje się z dwóch równoległych warstw muru wykonanych na ogół z różnych materiałów, ze spoiną podłużną między nimi. Szczególnym przypadkiem jest ściana złożona z konstrukcyjnej warstwy wewnętrznej i przymocowanej do niej od zewnątrz izolacji termicznej pokrytej cienkowarstwowym tynkiem strukturalnym lub panelami elewacyjnymi. Współczynnik przenikania ciepła U w ścianach dwuwarstwowych powinien być nie większy niż 0,3 W/m2K. Warstwę konstrukcyjną można wykonać z elementów ceramicznych, silikatowych, z betonu komórkowego lub prefabrykatów z betonu zwykłego z wypełniaczami. Izolację cieplną stanowią płyty ze styropianu, polistyrenu ekstrudowanego, wełny mineralnej lub pianki poliuretanowej.
Sciany trójwarstwowe
Ściany trójwarstwowe składają się z trzech warstw - wewnętrznej warstwy nośnej, warstwy izolacji termicznej i zewnętrznej warstwy osłonowej, często oddzielonej od ocieplenia wentylowaną pustką powietrzną grubości od 3 do 5cm. Materiał i grubość poszczególnych warstw muszą być tak dobrane, żeby cała ściana miała współczynnik przenikania ciepła U < 0,3 W/m2K. Wentylowana szczelina powietrzna odprowadza wykraplającą się wewnątrz ściany parę wodną poprzez otwory znajdujące się w warstwie licującej oraz chłodzi i wentyluje warstwę zewnętrzną. W ścianach bez szczeliny powietrznej brak jest chłodzenia warstwy zewnętrznej od wewnątrz, co przy intensywnym nasłonecznieniu prowadzi zwykle do powstania mikrozarysowań, zawilgocenia ściany i pogorszenia parametrów izolacji termicznej. Wprowadzenie kanałów wentylacyjnych do konstrukcji ściany tuż pod powierzchnią licową pozwala na wykonywanie elewacji charakteryzującej się dużym oporem dyfuzji pary, nie dopuszcza do zawilgocenia materiału termoizolacyjnego i utrzymuje stałe właściwości termoizolacyjne ściany.
Warstwę wewnętrzną ściany trójwarstwowej wykonuje się najczęściej z cegły, pustaków ceramicznych, bloczków wapienno-piaskowych lub betonu komórkowego. Izolację cieplną wykonuje się najczęściej z płyt styropianowych, płyt z wełny mineralnej lub szklanej, pianki poliuretanowej, materiałów sypkich pochodzenia roślinnego, takich jak wióry drzewne, trociny, lub mineralnego - keramzytu. Na warstwy elewacyjne stosuje się cegłę kratówkę o pionowych otworach, którą następnie pokrywa się tynkiem, oraz cegły licowe i klinkierowe, czasami drążone, nie wymagające tynkowania. Warstwa elewacyjna połączona jest z warstwą nośną za pomocą metalowych kotew i chroni ścianę przed czynnikami atmosferycznymi i ewentualnymi uszkodzeniami mechanicznymi.
Ściany trójwarstwowe są ścianami trwałymi, odpornymi na działanie ognia. Długo trzymają ciepło i zapewniają korzystny mikroklimat wnętrza oraz dobrą izolację akustyczną. Są jednak pracochłonne, mają stosunkowo dużą grubość i ciężar, co zwiększa koszt budowy domu.
Ściany nośne zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne mogą być również wykonane z kształtek styropianowych łączonych specjalnymi zamkami i zalewanych na budowie betonem. Od wewnątrz wykańcza się je płytami gipsowo-kartonowymi, a na zewnątrz tynkuje lub obkłada cegłą klinkierową bądź licówką. Styropian zapewnia ścianie znakomite parametry dotyczące przewodnictwa cieplnego.