Ściany w budynkach szkieletowych
Osobną kategorię ścian stanowią ściany w budynkach szkieletowych. Konstrukcję nośną budynku szkieletowego stanowi szkielet składający się ze słupów i belek drewnianych lub stalowych. Ściany zewnętrzne w konstrukcjach szkieletowych powstają poprzez obudowanie szkieletu zewnętrzną i wewnętrzną warstwą wykończeniową. Pomiędzy tymi warstwami znajduje się warstwa materiału ocieplającego. Wewnętrzne ściany działowe mają również konstrukcję szkieletową, ale ich grubość jest zwykle mniejsza od grubości ścian zewnętrznych. Wypełniane są materiałem dźwiękochłonnym i obudowane płytami gipsowo-kartonowymi. Konstrukcja szkieletowa budynku stwarza możliwość uzyskania przestronnych, dużych wnętrz i rozmaitego ich podziału funkcjonalnego. Domy szkieletowe są lekkie, szybko się je buduje z uwagi na możliwość zastosowania prefabrykowanych elementów ściennych. Należy jednak zwracać uwagę na to drewno użyte do budowy szkieletu było dobrej jakości, odpowiednio sezonowane, o wilgotności nie większej niż 10%. Drewno zbyt wilgotne odkształca się i wypacza, co prowadzi do deformacji szkieletu i pękania ściennych płyt gipsowo-kartonowych, rozwoju grzybów i pleśni oraz zawilgocenia izolacji termicznej. Nie wolno też rezygnować z wykonania poszycia ścian tj. obicia szkieletu deskami, sklejką lub płytami drewnopochodnymi. Poszycia nie mogą zastąpić ułożone od wewnątrz płyty gipsowo-kartonowe, ponieważ nie zapewnią one ścianie dostatecznej sztywności. Należy zwrócić również szczególną uwagę na właściwe ułożenie wiatroizolacji i paroizolacji oraz zastosowanie właściwych materiałów do ich wykonania
Inne rodzaje ścian
Oprócz wymienionych, najczęściej konstruowanych ścian spotyka się również ściany mijankowo-szczelinowe, które różnią się od ścian jednorodnych tym, że spoina podłużna nie jest zapełniona zaprawą murarską. W miejscu tej spoiny powstaje szczelina usytuowana naprzemiennie w sąsiednich warstwach muru. W takim rozwiązaniu konstrukcji ściany wszystkie elementy murowe są wzajemnie przewiązane. Głównym celem wprowadzenia szczelin do muru jest poprawa właściwości termoizolacyjnych ściany, zmniejszenie zużycia zaprawy murarskiej na 1m2 muru oraz obniżenie ciężaru własnego muru. Wszystkie ściany jednorodne, które w warstwie mają co najmniej dwa rzędy pustaków, mogą być wykonywane jako mijankowo-szczelinowe.
Ściana, w której elementy murowe następnych warstw nie przykrywają spoin podłużnych warstw poprzednich nazywana jest ścianą podwójną. W ścianie tej występują dwie ścianki nie przewiązane między sobą żadnym elementem murowym. Płaty ścienne mogą być oddzielone od siebie samą tylko przestrzenią powietrzną, przestrzenią powietrzną i materiałem izolacyjnym lub samym materiałem termoizolacyjnym. Ścianka wewnętrzna jest ścianką nośną, natomiast ścianka zewnętrzna pełni rolę ścianki elewacyjnej. W budynkach wysokości do 12m ścianka zewnętrzna może być zaprojektowana jako samonośna na obciążenie pionowe. Obie ścianki są połączone ze sobą kotwami usztywniającymi ściankę zewnętrzną i przekazującymi obciążenia poziome ze ścianki zewnętrznej na wewnętrzną. Ściany szczelinowe są często wykonywane z materiałów o różnych właściwościach. W takiej konstrukcji ścianka z cegły ceramicznej rozpręża się z wiekiem lub ze wzrostem wilgotności, podczas gdy ścianka z betonu kurczy się. Jeżeli ścianka zewnętrzna jest obustronnie zamocowana i nie ma możliwości kompensacji tych ruchów, to zwykle dochodzi do jej deformacji.
W budynkach o wysokich kondygnacjach stosuje się ściany skrzynkowe. Ściana taka składa się z dwóch ścianek podłużnych oraz ścianek poprzecznych rozstawionych regularnie. Ścianki podłużne pełnią funkcją pasów lub półek a ścianki poprzeczne funkcję żeber albo środników przekroju skrzynkowego lub dwuteowego ściany. Pasy są połączone z żebrami poprzez przewiązanie elementów murowych lub za pośrednictwem kotew. Całkowita grubość ściany i rozstaw żeber zależą od wielkości obciążeń zewnętrznych oraz wysokości obliczeniowej ściany. W ścianach skrzynkowych warstwę izolacji termicznej mocuje się do ścianki wewnętrznej od strony wnętrza skrzynki tak, aby pozostawić przestrzeń powietrzną. U dołu i góry ścianek poprzecznych wykonuje się otwory wentylacyjne.
Mury nie zbrojone charakteryzuje znaczna wytrzymałość na ściskanie, natomiast niska wytrzymałość na rozciąganie. Jeśli zachodzi konieczność zwiększenia wytrzymałości ściany na działanie obciążeń pionowych i na zginanie stosuje się zbrojenie stalowymi prętami ułożonymi poprzecznie lub podłużnie, albo wzmacnia się ściany wstawkami żelbetowymi. Zbrojenie przeciwdziała powstawaniu pęknięć zarówno poprzecznych, jak i podłużnych dzięki przejmowaniu naprężeń rozciągających. Mury zbrojone podłużnie stosuje się w elementach zginanych, w elementach mimośrodowo ściskanych o dużym mimośrodzie oraz w konstrukcjach podlegających wpływom dynamicznym. Zbrojenie jest usytuowane wewnątrz muru w spoinach. W co czwartej spoinie układa się strzemiona.
Szczególnym przypadkiem są zespolone mury ceglano-żelbetowe. Są to konstrukcje, w których mur współpracuje w przenoszeniu obciążeń zewnętrznych z połączonymi z nim elementami lub wkładkami żelbetowymi. Mury zespolone stosuje się w przypadkach, gdy pracują one na duże siły ściskające i zginanie, co ma miejsce w murach oporowych, murach piwnicznych oraz ścianach i słupach budynków halowych. Ściany mogą mieć pionowe wzmocnienia w postaci słupów żelbetowych lub poziome wzmocnienia w postaci żelbetowych wieńców.
Materiały ścienne powinny być starannie chronione przed zawilgoceniem i to zarówno przed ich wbudowaniem w ściany, jak i zaraz po wykonaniu ściany, która powinna być osłonięta podczas budowy przed bezpośrednim dostępem wody opadowej przez pokrycie jej szczytu papą lub folią. Materiały ścienne powinny być składowane w miejscu przewiewnym, na suchym podłożu, najlepiej pod zadaszeniem. Szczególną uwagę należy zwrócić na poprawne składowanie materiałów porowatych, płyt izolacyjnych, materiałów ocieplających, bloczków z betonu komórkowego i pustaków ceramicznych. Ścian murowanych nie należy tynkować bezpośrednio po ich wykonaniu, dając w ten sposób możliwość odparowania wody technologicznej.
Mury zewnętrzne są bardzo ważnym elementem konstrukcyjnym budynku, dlatego też powinny być wykonane fachowo, dokładnie i z odpowiednio dobranych materiałów wysokiej jakości. Należy pamiętać, że każda złotówka oszczędzona na jakości materiałów ściennych w fazie budowy może spowodować kosztowne wydatki związane z późniejszym remontem lub naprawą usterek.